Etkileşimli Yazılım ve Simülasyon Uygulamaları

Simülasyon yani benzetim; teorik veya fiziksel gerçek bir sistemin bilgisayar ortamında modellenmesini, davranışlarının anlaşılmasını ve değerlendirilmesini sağlayan bir disiplindir. Bu bağlamda yapılan çalışmalar sistemdeki değişik stratejilerin yorumlanmasını mümkün kılar. Simülasyon çalışmalarının her birinin kendine özgü özellikleri bulunur ve her biri algoritma mantığı ile ilerleyerek tamamlanmayı bekler. Bu noktada süreç aşaması devreye girer ve belirli adımlar izlenir:

• Problemin tanımı,
• Amaçların durumu,
• Modeli formülize etmek,
• Veri toplamak,
• Model geliştirmek,
• Doğrulamak ve değerlendirmek,
• Deneme yapmak,
• Sonucu analiz etmek,
• Gerçekleştirmek

Tüm bu adımlar izlendiğinde beklentiye cevap verebilecek, ihtiyacı karşılayabilecek bir yazılımın oluşturulması mümkün hale gelir. Örneğin; sürüş eğitimi simülatörleri ile aracı sürme, donanımlara hakim olma, manevra tekniklerini kavrama, şerit değiştirme ve sollama gibi gerçekte karşılaşılan tüm detayların provasının birebir yapılması mümkün hale gelir. Bu mükemmel bir öğrenme tekniğidir. Gerçeği taklit ederek öğrenmeyi kolaylaştıran uygulamalar sayesinde riskler en aza iner, maliyet azalır, gerçek hayatta yapılamayacak deneyler yapılabilir ve en önemlisi sistemin dinamiği ve aracın kullanılması öğrenilebilir. Temel hedefse, simülasyonun işe yaraması ve amaca hizmet etmesidir. İnteraktif yani etkileşimli yazılımlarsa; sanal ortamla gerçeğin bağlantısını kurarak belli bir pratiklikle inceleme, öğrenme, kavrama kolaylığı sunar. Yapay zekanın desteklediği yazılımlar ile oluşturulan ortam gerçekliğe oldukça yakın bir sunum özelliğini taşır. Örneğin okullarda kullanılan etkileşimli tahtalar bilgisayar ve projeksiyon cihazıyla çalışan bir sistem içerisinde yer alır. Projeksiyon interaktif bilgisayar ekranına görüntünün yansıtılmasını sağlarken, kalem ve elektronik olan diğer detaylar da tahtada bulunan bilgisayar ekran görüntüsünün interaktif olmasına imkan tanır. Yani bilgisayardaki programları, sunumları, anlatımları harici bir yazılımla dışarıdan destekleyerek bütünleştirmek mümkün hale gelir. Bir başka örnek vermek gerekirse; müzelerde yer alan birçok interaktif araç sayesinde ziyaretçiler mevcut objeleri küçültüp büyülterek ya da döndürüp çevirerek inceleme imkanı yakalar. Kurgu o kadar gerçektir ki insana o dönemin içerisindeymiş hissini verir. Kısacası etkileşimli teknoloji ile arttırılmış gerçeklik algısı birçok alanda kullanılmaktadır. Bu teknolojiyi; ihtiyaca uygun olan yazılımın mevcut durumumuzun bir parçası olmasına izin vermemizi sağlayan bir sistem olarak tanımlamak yanlış olmaz.